Lužické hory, to najbardziej na zachód wysunięta jednostka górska w całym Paśmie Sudetów, znakomita większość poszczególnych grzbietów Gór Łużyckich znajduje się na terenie Republiki Czeskiej i tylko jedno pasmo Zittauer Gebirge (Góry Żytawskie) leży na terenie Niemiec. - Lužické hory ciągną się na przestrzeni około 30 km, ich szerokość sięga około 10 km. Od Zachodu Góry Łużyckie i Sudety graniczą z Rudawami tak zwaną Czeskosaską Szwajcarią, na północy góry przechodzą w pagórkowate Pogórze Łużyckie, na wschodzie poprzez Jitravskie sedlo stykają się z Ještědským hřbetem, na południu opadają dość łagodnie i graniczą z Pogórzem Ralskim (Ralska pahorkatina) oraz Czeskim Międzygórzem (České středohoří).


Z Polski najlepiej dotrzeć w czeskie Góry Łużyckie kierując się z Bogatyni na Hrádek nad Nisou, dobrym punktem wyjściowym są też takie miasta i miejscowości jak: Rynoltice, Jablonné v Podještědí, Nový Bor, Česká Kamenice czy Chřibská.

Komunikacja w Górach Łużyckich jest dość dobrze rozwinięta, rasowy turysta wędrujący z namiotem i plecakiem, może korzystać z transportu kolejowego i autobusowego. Osoby, które zdecydują się pojechać w Góry Łużyckie samochodem, muszą liczyć się z tym, że napotkają wąskie, kręte górskie drogi, często z niezbyt dobrej jakości nawierzchnią, gdzie trzeba się będzie wykazać podczas jazdy szczególną ostrożnością; ta sytuacja nie dotyczy oczywiście dróg głównych łączących większe miasta.


  Znamienne jest to, że jak na tę część Sudetów pasmo Gór Łużyckich wbrew uwarunkowaniom zachowało dość dziki charakter, jest tu dużo miejsc, szczególnie środkowa i zachodnia część gór, gdzie można wędrować całymi godzinami i okazjonalnie spotkać człowieka.


Lužické hory, są bardzo ciekawym pasmem sudeckim ponieważ mają swój oryginalny charakter, na który składa się krajobraz, geologia, zabytki i przyroda. Góry ciągną się grzbietami, ale pomiędzy nimi występują przypominające niemal piramidy stożki po byłych wulkanach. Najczęściej występującymi skałami w Górach Łużyckich są: skały wulkaniczne (bazalty, porfiry i melafiry oraz piaskowce płyty czeskiej).