W materiałach reklamowych Zarząd Spółki pisze o KENO jako o nowej rozrywce liczbowej. Nie grze, tylko właśnie rozrywce. Jest to o tyle dobre określenie, iż korzenie popularności minutowego KENO tkwią w amerykańskich barach i pubach, w których ta gra liczbowa odniosła swoje pierwsze sukcesy, a w których spędzanie czasu jest jak wiadomo rozrywką Amerykanów. Narodziła się podobnie jak u nas: jako klon KENO losowanego raz dziennie - ichniego Multi Lotka, z tym, że amerykańskie KENO (Multi Lotek) miało od początku swoje różne wersje ilości liczb, w głównym zbiorze liczb. W USA gry liczbowe są organizowane przez spółki działające w jednym, lub kilku stanach, w związku z czym rozrzut ilości liczb w zbiorze w zależności od stanu wahał się od 80, do nawet tylko 60 liczb. Ponieważ czekanie na losowany raz dziennie wynik wielu graczom się dłużyło, praktyczni szefowie spółek hazardowych wymyślili wersję minutową - losowania elektroniczne, pokazywane na specjalnych ekranach rozwieszonych w widocznych miejscach barów i pubów. Rozrywka, czy też gra w KENO polegała na tym, że pijąc piwo, lub drinka, obserwowało się wyniki losowań, pojawiające się na ekranie i próbowało przewidzieć kolejne, w oparciu o zapamiętane, lub zapisane, często po prostu na serwetkach, wyniki poprzednich losowań. Jak wiadomo są dwie szkoły typowania: jedna zaleca obstawiać liczby długo nie wylosowane, druga wręcz przeciwnie - liczby ostatnio często wylosowywane. Duża częstotliwość losowań sprzyjała takim obserwacjom, a więc i obstawianiu w grze, a dodatkowo sprzyjała temu także atmosfera baru, lub pubu, towarzystwo, no i wypity alkohol. I to była prosta i skuteczna recepta na sukces tej gry, właśnie w takiej opcji.
Ponieważ i do nas przenosi się zwyczaj barowego spędzania wolnego czasu, zaadaptowanie KENO minutowego jest wprawdzie nieoryginalnym, ale niezłym pomysłem, autorstwa jeszcze poprzedniego, PiS-owskiego Zarządu Spółki. Nowemu Zarządowi pod egidą Platformy można jednak przyklasnąć, że nie wycofał się z tego pomysłu tylko z tego powodu, tak jak to się dzieje w odniesieniu do innych pomysłów, np. projektów ustaw, w świecie polityki.
Jak się gra w ten nowy klon Multi Lotka? Praktycznie tak samo, jak w samego Multi Lotka, tyle, że typujemy spośród tylko 70 liczb, a losowania są co 5 minut, wobec czego na wynik wystarczy te kilka minut poczekać w kolekturze. No i po następnych kilku minutach odebrać wygraną, niestety niższą, niż przy grze na tyle samo liczb i trafieniu spośród nich tyle samo jak w Multi Lotku. Jest tak z powodu mniejszej ilości liczb spośród tych, z których się typuje (70, a Multi Lotku 80) wobec czego prawdopodobieństwa (szanse) na wygraną są zdecydowanie większe, zatem i wysokość wygranych nie może być taka, jak w Multi Lotku. Te matematycznie większe szanse w KENO potwierdzają już pierwsze trafienia 10 liczb z 10 typowanych, także częstsze niż w Multi Lotku. Niestety nie dowiemy się w kolekturze jakie te szanse konkretnie są i o ile są większe niż w oryginale, ponieważ Totalizator tradycyjnie nie podaje takich informacji graczom (co najwyżej na specjalne żądanie), najwyraźniej uważając, że gracze są za głupi, by coś z tego zrozumieć. Ponieważ uważam, że jest wręcz przeciwnie - kto chce może uzyskać tą, na dodatek bardzo ciekawą informację, zaglądając do mojego serwisu internetowego (www.gnglotto.webpark.pl) i w "SUPLEMENTACH" klikając na jedną z dwóch tabel: prawdopodobieństw (szans) i wysokości wygranych w KENO, lub drugą jeszcze ciekawszą, w której zestawiłem prawdopodobieństwa (szanse) i wysokości wygranych dla Multi Lotka i obu jego klonów: Multi Lotka Plus i KENO - razem 3 gier. W tej tabeli polecam szczególnej uwadze i radzę porównać, jakie są proporcje pomiędzy szansami w poszczególnych grach, w poszczególnych rubrykach tabeli, a wysokościami wygranych. Sądzę, że łatwo jest np. zauważyć, iż gra w Plusa w porównaniu z Multi Lotkiem i KENO jest bardzo trudna i daje niewiele szans na sukces. Natomiast KENO w niektórych rubrykach (np. przy trafieniu 9 liczb z 9 typowanych) prezentuje się znacznie atrakcyjniej od Multi Lotka, chociaż dla odmiany niezbyt atrakcyjnie, jeżeli chcielibyśmy grać na mniejsze ilości liczb: od 4 w dół. W mojej ocenie szans i wysokości wygranych KENO jest jednak nieco bardziej atrakcyjne od Multi Lotka, co odkryją - jak myślę - także wszyscy gracze, z których wielu przerzuci się zapewne na tą grę, także z powodu jej niższej (2 złote) ceny. W tej beczce, może nie tyle miodu, co raczej tylko słodu jest także nieco dziegciu: nie warto traktować poważnie reklamowego chwytu organizatora gry, wg którego KENO jest grą dla pechowców z tego powodu, iż nie trafienie żadnej liczby przy typowanych 10 - też jest płatne. Jak można sprawdzić w którejś wspomnianych już tabel, nie trafić żadnej liczby z 10 typowanych nie jest tak łatwo: szansa na to jest jak 1 do 39, a najbardziej prawdopodobny wynik to niepłatne trafienie 3 (szansa jak 1 do 3) lub także niepłatne 2 liczb (szansa jak 1 do 4). To taki paradoks rachunku prawdopodobieństwa, którego nieznajomość zakłada (trochę nieuczciwie) Totalizator, podpuszczając łatwowiernych graczy.

Do kategorii dziegciu trzeba też zaliczyć niewielką - przy tej częstotliwości gry - ilość losowań - tylko 20, na które można zagrać abonamentowo. Jak łatwo policzyć taki abonament nie obejmuje nawet pełnych 2 godzin, w czasie których odbywają się 24 losowania. Moim zdaniem Totalizator powinien dać szansę również tym napaleńcom, którzy chcieliby sprawdzić swoje szczęście także w znacznie dłuższych seriach, nawet do 100 losowań. Ograniczenie ilości losowań na które można zawrzeć zakłady z wyprzedzeniem do tylko 20, to zdecydowanie niekonsekwencja wobec idei gry.