Ithink.pl - Dziennikartstwo Obywatelskie
Perspektywy Web 2.0 a rozwój edukacji historycznej.
dodano 18.07.2007
Internet, a zwłaszcza nowy nurt zwany Web 2.0, umożliwia dokonanie prawdziwej rewolucji edukacyjnej, odejście od encyklopedyzmu, wywołanie pozytywnej motywacji u uczniów, zaktywizowanie metod kształcenia i nastawienie na rozwój kompetencji.
Pierwszym krokiem w kierunku wypracowania nowego modelu kształcenia historycznego powinna być zmiana celów i zadań edukacji historycznej. Ciekawą propozycję zgłosił Marcin Kula, który przy układaniu programu kształcenia historycznego kierowałby się następującymi przesłankami:
• Historia pomaga zrozumieć, dlaczego Polska i świat są dziś takie, jakie są. Punktem wyjścia edukacji historycznej powinien być dzisiejszy stan Polski i świata.
• Człowiek musi dziś znać kody kulturowe nawet odległych narodów.
• Lekcje historii mają uświadamiać różnorodność i zmienność świata.
• Na lekcjach historii trzeba pokazywać zjawiska wielkie, tworzące ramy naszej egzystencji.
• Do edukacji historycznej należy wprowadzić tzw. rozważania kontrfaktyczne - zastanawianie się, jak potoczyłyby się ludzkie dzieje, gdyby jakiś czynnik nie pojawił się, bądź gdyby zadziałał inaczej.
• Historia to swoiste laboratorium wiedzy o ludziach. Pozwala nabywać wiedzę o motywach i mechanizmach działań ludzkich.
Program nauczania oparty na powyższych zasadach powinien być realizowany nie tylko na szkolnych lekcjach historii, lecz przede wszystkim w trakcie grupowych projektów edukacyjnych wykonywanych przez uczniów głównie poza lekcjami. Szkolne lekcje historii podzielone byłyby na dwie podstawowe grupy – pierwsza: lekcje wprowadzające w kolejne epoki i zjawiska historyczne; druga: lekcje poświęcone planowaniu uczniowskich projektów, omawianiu ich realizacji oraz prezentowaniu efektów. Tematyka projektów, uwzględniając postulaty Marcina Kuli, powinna pozwolić uczniom na opanowanie wiedzy historycznej wyjaśniającej wielkie zjawiska współczesnego świata, jego różnorodność i zmienność polityczną, gospodarczą, kulturową i religijną, a także kody kulturowe spotykane w filmie, obyczajowości i literaturze. Powinna także uwzględniać elementy regionalistyki oraz problematykę, która szczególnie zainteresuje konkretną grupę uczniów. W trakcie analizy możliwości stwarzanych przez serwisy zaliczane do Web 2.0 pojawiają się konkretne pomysły, możliwe do wykonania przez uczniów wykorzystujących w swoich projektach te serwisy:
1. Uczestniczenie w redagowaniu i recenzowaniu haseł w Wikipedii.
2. Wyszukiwanie tych zasobów Internetu, które pozwalają na zrozumienie różnorodnych problemów z historii, a następnie sprawdzanie poprawności umieszczonej w nich wiedzy oraz umieszczanie linków i recenzowanie w serwisach typu Wykop, TagSpot, Linkologia.
DODAJ SWÓJ KOMENTARZ
REKLAMA
5 NAJLEPIEJ OCENIANYCH ARTYKUŁÓW