Cenzura, odebrane prawo do wolności słowa, wyznania, poglądów. Zbrodnie. Cywilizacyjne zacofanie. Brak rozwoju kultury. Zadłużenie. Tyle do zaoferowania miała Polska Rzeczpospolita Ludowa.
Jedyne co jej wyszło, to kreskówki…
„Jedna wielka propaganda” to najczęściej występujące określenie rządów PRL-u. Choć wciąż zastanawiam się, czy określenie to nie pasuje i do moich czasów. Rzeczywiście obecnie pod wieloma względami jest znacznie lepiej niż w więzieniu, jakim była Polska w tamtym okresie. Będąc w zjednoczonej Europie, młode pokolenie nie jest w stanie sobie nawet wyobrazić zakazu wyjazdu poza granice kraju. Nie wspominając już o niemożności wychodzenia z domu po 22. No i gdzie pójść na zakupy, żeby zwalczyć chandrę, skoro w sklepach puste półki…
Ale przecież to, że kupuję cukier za gotówkę, a nie na kartki, które były wówczas szczytem marzeń, nie świadczy o tym, że nastał lepszy czas. Różnica polega tylko na tym, że nieudolność rządów w każdym ustroju uwidacznia się w innych aspektach. Trudno zrozumieć też zachowania ludzi na stanowiskach, którzy zamiast skupić się na teraźniejszości, próbują, nieudolnie zresztą, wracać do przeszłości kraju i od nowa tworzyć jego historię.
Wciąż nasuwa się pytanie, co takiego jest we władzy, że człowiek nie potrafi jej należycie sprawować, choć miał tyle lat na naukę? Być może należy się doszukać głębszego sensu i dostrzegać więcej niż to, który rząd i która Rzeczpospolita są - bądź byłyby, lepsze od innych.