No to pierwszą cześć mamy za sobą. Teraz trzeba

byłoby się spotkać. Przecież nie mamy nic do stracenia, a możemy tylko

zyskać. W końcu ludzie poznają się w różnych okolicznościach i

miejscach na basenie, w tramwaju, w pubach, no i w Internecie!
No i idziemy na umówione miejsce, a tu … BACH!
Uśmiechamy

się niewyraźnie, bo? Nos trochę za krzywy, fryzura kompletnie nie

pasuje do tej osoby i myślałam/em, że będzie trochę wyższa…
No

niestety, najczęściej tak jest, że nasz "Książę” bądź „Księżniczka”

wcale nie jest taki/taka jak sobie ją/jego wyobrażaliśmy. Ale nie

bądźmy zarozumiali, drugiej osobie wizualnie też mogliśmy nie przypaść

do gustu.
Nie załamuj się, akurat Ty możesz mieć szczęście!

Ale tak jak pisałam, nie wygląd jest najważniejszy, ale to, co ma się w środku, a jaki z tego wniosek, napiszę tak:
Kiedyś

na pewnym czacie poznałam trochę ludzi, kontakt największy utrzymywałam

z jednym chłopakiem. No i historia taka jak każda, wymiana numerem

komunikatora, potem komórki… I kiedyś zawędrowałam do miasta, gdzie

mieszkał. BACH! No nie ideał… Do dziś jesteśmy świetnymi przyjaciółmi i

nadal rozumiemy się wspaniale, a jakbyśmy mieszkali trochę bliżej

siebie, to kto wie :)
Może warto poddać się trochę samokrytyce,

obniżyć trochę pułap i nie szukać George’a Clooney’a ani Pameli

Anderson, a spojrzeć na to, co naprawdę jest istotne. W końcu uroda i

tak kiedyś przeminie, a miłość bądź przyjaźń jest na zawsze.