Psychodeliki stały się czymś więcej niż tylko związkami chemicznymi. Stały się Szatanem nowoczesnego społeczeństwa. Są wszystkim tym, co społeczeństwo usiłuje zabić i zastąpić reklamami, kultem osób pojawiających się w mediach i żałosnymi show - są mistycyzmem i duchowością, są głębią na przeciwko której stoi pustka konsumpcjonizmu.

Jakże człowiek, który widział przyszłość i przeszłość, który penetrował swoją pamięć genetyczną, który zagłębiał się w mity tkwiące w zbiorowej nieświadomości, który na powrót odkrywał swoje przeszłe wcielenia i żył w ciele zwierząt; jakże taki człowiek może być zainteresowany kolejną reklamą proszku do prania czy kolejną obietnicą polityka?

LSD - dopóki nie zostało skazane na banicję - służyło m.in. do leczenia fobii. Pacjent zagłębiał się we własny umysł i stawał oko w oko ze swoim strachem. Jak mawiał Nietzsche, gdy człowiek patrzy w otchłań, otchłań patrzy w niego. Gdy człowiek pozna i zrozumie swój strach, strach znika. Psychodeliki pozwalają też zwalczyć nasze nerwice i depresje, zwyczajnie zmieniając połączanie neuronowe w mózgu - nie tłumimy mrocznej strony naszej psychiki. Ponownie ją odkrywamy, a wtedy przestaje być mroczna.

Zawsze będą ludzie którzy zechcą zanurkować w głębi własnego umysłu. Miejscy szamani, dla których bębnem będzie butelka po wodzie mineralnej, a świętymi roślinami tabletki na kaszel. Ludzie, którzy rozumieją, że Huxley'owska soma nie reprezentowała narkotyków, ale media. Ludzie ciekawi jak wygląda prawdziwy świat, poza szkiełkiem telewizora, poza bajkami o zbawicielach. Pewnych rzeczy nie można zmienić. Mimo ogromu środków wkładanych w propagandową machinę, najdłuższa wojna w historii ludzkości - wojna z narkotykami - musi się skończyć. Zostanie ona przegrana przez nowoczesne społeczeństwo, bo z bogami nie da się wygrać.