Minęło już trochę czasu od chwili gdy w centrum Prisztiny tłumy skandowały na cześć wielkiego brata zza oceanu, ciesząc się z ogłoszenia niepodległości. Czarne scenariusze destabilizacji Bałkanów na razie nie spełniają się. Ale do czasu. Na razie medialna cisza. Jak to bywa w świecie gdy dla opinii publicznej pewne rejony stają się nieciekawe. Sprawa zaczyna toczyć się własnym życiem z dala od oczu kamer. Mamy wiec na Bałkanach kolejne państwo.



Uznane co prawda przez większość państw świata zachodniego jednak nie uznawane przez dużą część krajów własnego regionu w tym przez swojego największego sąsiada – Serbię. Co gorsze nie uznawane przez część własnych obywateli. Drugi sztuczny twór stworzony w imię interesów zachodu. Pierwszym z nich jest Bośnia i Hercegowina. Powstawanie tych państw przypomina bardzo powstawanie państw w Afryce w epoce wyzwalania się spod kolonialnego jarzma. Powstawały państwa których granice były kreślone w oderwaniu od lokalnych społecznych uwarunkowań, gdzie plemiona były dzielone pomiędzy różne państwa a plemiona będące odwiecznymi wrogami zmuszano do mieszkania w jednym kraju. Granice były kreślone tak jak teraz na salonach wielkich mocarstw. Doprowadziło to do niekończących się wojen domowych destabilizacją całego kontynentu. Na Bałkanach może być podobnie.



Jak potoczy się sprawa Kosowa pokaże czas. A jak się może potoczyć sprawa Bośni ?
Bośnia i Hercegowina powstała na mocy traktatu z Dayton kończącego krwawą wojnę na Bałkanach. Powstał nienaturalny twór państwowy którego ustrój uniemożliwia mu rozwój. Fakt że nadal ono istnieje zawdzięcza tylko temu że do tego kraju szerokim strumieniem płyną pieniądze z europy zachodniej, na jego terytorium stacjonują wojska międzynarodowe a nadrzędną prawie dyktatorską władze sprawuje wysoki przedstawiciel UE.


Wysoki przedstawiciel UE ma nieograniczoną władzę na terenie Bośni i Hercegowiny. Może wprowadzać swoje prawa może też anulować prawa stanowione przez legislaturę krajową. Nie ważne czego by chcieli mieszkańcy Bośni. Jego słowo jest ostateczne. To taki przykład demokracji w iście „zachodnim” stylu.



Sama konstrukcja tego kraju jest bardzo dziwna. Mocarstwa doszły do wniosku że utrzymanie stabilności w tym regionie wymaga zachowania granicznego Status Quo ( jakże odmienne myślenie niż w przypadku Kosowa ) i nakazały trzem walczącym ze sobą stronom budowę wspólnego państwa. O ile Muzułmanie i Chorwaci dogadali się i stworzyli wspólną federację, to Serbowie nie mieli najmniejszej ochoty tworzenia wspólnego państwa i powołali do życia własna republikę. Tak powstał dziwny konglomerat dwóch wrogich państw związkowych o bardzo szerokiej autonomii. Gdy podróżuję drogami Bośni i Hercegowiny doskonale widzę te podziały. Gdy jadę drogą z Sarajewa w kierunku Chorwacji najbardziej rzuca się w oczy to na znakach drogowych. Miejscowość nazywana po polsku Slawońskim Brodem zmienia na drogowskazach swoją nazwę na Serbski Brod albo Bośniacki Brod. Przy czym Serbski Bród zawsze pisany jest cyrylicą. Serbowie z wielką chęcią ogłosili by niepodległość i przyłączyli się do Serbii jednak popełnili wieki błąd. Podczas wojny nie kupowali broni od USA i jego sojuszników. W przeciwieństwie do Kosowa. I to właśnie dyskwalifikuje republikę serbską do samostanowienia.