Na początku pragnę przytoczyć parafrazę Psalmu 23, zamieszczoną w książce pt.: „Życie w obfitości” . Kanał dwudziesty trzeci. Telewizor jest pasterzem moim. Niczego mi nie braknie. Na fotelu miękkim pasie mnie. Od wiary spokojnie odprowadza mnie. Duszę moją wyniszcza. Wiedzie mnie ścieżkami seksu i przemocy ze względu na kasę z reklam. Choćby nawet zagrażały mi chrześcijańskie obowiązki, To palcem ich nawet nie tknę, bo telewizor ze mną, Miska czipsów i pilot mnie pocieszają. Oglądam reklamy, które podsycają mój ciąg ku zeświecczeniu, Napełniam konsumpcją głowę swoją, moja chciwość przelewa się. Lenistwo i tępota towarzyszyć mi będą Przez wszystkie dni życia mego. I pozostanę w domu wpatrzony w telewizor przez długie dni. (autor nieznany) Telewizja powoduje „odkształcenie trwałe”, jest środkiem od którego można się uzależnić. Jeśli chodzi o cykl nałogowy, kilkakrotne powtarzanie tego cyklu nazywamy ciągiem, tu wspomnieć należy o szczególnym przypadku ekspozycji ciągu telewizyjnego u osób, które zaczynają nowe życie; myślę szczególnie o dorabiających się małżeństwach, powiedzmy urządzających się na nowym miejscu zamieszkania. Młoda para, dokonuje startu w życie często od zakupu na nowe mieszkanie odbiornika telewizyjnego, czerpiąc wzorzec z domów rodzinnych, gdzie telewizor był stale obecny w ich wychowaniu. Młodzi, choć nie mają dużo czasu, praca zmianowa, praca ponad limity czasowe, decydują, że telewizor powinien być obecny w ich domu.

Tego typu przykład pokazuje charakterystykę uzależnienia, występuje tu ponadto: motyw głodu, ciąg i zaspokojenie. Kolejnym ważnym aspektem uzależnienia, jest, poziom zanurzenia w nałogu, jego głębokość. Głębokość, to nic innego, jak kierunek uzależnienia kierowany w dół do dna. Rozwój nałogu prowadzi do degeneracji człowieka we wszystkich możliwych aspektach: fizycznym, psychicznym, moralnym i społecznym. Uzależnienie zaczyna się wcześniej niż człowiek zdaje sobie z tego sprawę np.: zaczynamy oglądać z ciekawości jakiś serial kryminalny, a potem już czekamy na niego niecierpliwie i śledzimy namiętnie. Podobnie jest z całością odbioru telewizji, poświęcania jej czasu na co dzień (muszę oglądnąć serwis „Wiadomości”, bo chcę wiedzieć co się dzieje na świecie). Ważny argument „Nie można stawiać znaku równości pomiędzy konstruktywną pasją, a destruktywnym uzależnieniem. Konstruktywna pasja nie prowadzi w kierunku dna, uzależnienie to nic innego jak okradanie siebie z sił, czasu, środków i możliwości zajęcia się innymi, ważniejszymi, potrzebniejszymi sprawami.” . Siła nałogu - „... siłę możemy określić jako stale rosnącą odległość między bólem, a przyjemnością” . Przykładem siły nałogu telewizyjnego, czy nałogu podglądania agresji w programach telewizyjnych obrazuje pobicie żony, gdy ta odciągnęła uwagę męża od emitowanego w TV filmu. Intensywność: należy ustalić ile czasu poświęcamy na oglądanie telewizji, jaką mamy alternatywę, co nas absorbuje nałogowo, jakiego rodzaju programy wciągają nas i czy rzeczywiście np. podglądanie TV, wzbogaca nasze życie i czy jest nam do życia potrzebne.