Aktorem który wcielił się w rolę Nino jest Mathieu Kassovitz na pierwszy rzut oka nie wydaje sie być tym Nino z recenzji. Jednak gdy Amelia i on próbują się odnaleźć jego dezorientacja pokazuje jaki jest delikatny i przede wszystkim nieśmiały.


Podoba mi się również sposób narracji w filmie, słownictwo ciekawe a także w interesujący sposób przedstawione to jacy są bohaterowie,co lubią a czego nie. W tym miejscu należałoby oddać wielki pokłon scenarzyście. Trzeba być niesamowitą osobą by w ogóle umieć coś takiego wymyślić i cały film utrzymać w tak wspaniałej formie.


Ostatnim elementem na który chciałabym zwrócić uwagę jest muzyka. Osobiście nie lubię takiego rodzaju muzyki. Jednak tutaj świetnie komponowała się ona z akcją, podsycała emocje które towarzyszą podczas oglądania. Nawet teraz gdy włączę utwór z Amelii od razu przypomina mi się ten piękny film i powracają uczucia które związane były z obejrzeniem tego filmu.


Jest to pierwszy film, który zapadł mi tak w pamięć i który wywołał we mnie tak pozytywne emocje. Od początku do końca każdy element podoba mi się i nic bym nie zmieniła,nawet szczęśliwego zakończenia. Oby więcej tak ambitnych i twórczych filmów jak ten. Nawet gdyby było ich więcej dla mnie Amelia na pewno nie straci na wartości. Jeśli ktoś nie oglądał, to szczerze zachęcam do obejrzenia i podzielenia się swoim zdaniem na ten temat.