Ustępuję miejsca ludziom starszym, pomagam im gdy tego potrzebują. Tak zostałem wychowany. Spędzili już na tym świecie wiele lat napędzając gospodarkę, wychowując i ucząc kolejne pokolenia. Należy im się szacunek. Nie mniej jednak ilekroć napotykam na kogoś pomstującego na „dzisiejszą młodzież” przed oczami staje mi obraz starszych osób, biegnących szalonym sprintem do regałów z promocjami po porannym otwarciu marketu oraz to zwarte morze siwych głów dosłownie walczących o miejsce w autobusie. Mam tylko nadzieję, że kiedyś, za trzydzieści, czterdzieści lat, będę o tym wszystkim pamiętał, i stojąc wtedy w zwartym szeregu mi podobnych na pobliskim przystanku, szepnę do znajomego: Pamiętasz Kaziu? Za "naszych czasów" też się tak pchali…