W pierwszej kolejności dostajesz skierowanie do chirurga, który bada Cię i wypisuje kolejne skierowanie. Należy w tym momencie wspomnieć, że kwestia udzielenia rzetelnej informacji dotyczącej stanu Twojego zdrowia jest wysoce sporna i zależy od widzimisię lekarza/warunków atmosferycznych/plam na księżycu, możliwym jest, że zadasz pytanie i usłyszysz nieprzychylny medyczny bełkot, a gdy powiesz, że nic Ci to nie wyjaśniło, lekarz odburknie, że „jakie pytanie, taka odpowiedź” – ale to zaledwie kwestia osobowości człowieka do którego trafisz i jego psychofizycznego stanu. W związku z wykryciem podejrzanej zmiany i potwierdzeniem jej obecności poprzez badanie ultrasonograficzne (które wykonałaś prywatnie – lekarz z którym się umówiłaś na konkretną godzinę nie pojawił się wcale, na szczęście w gabinecie obok przyjmował inny, który zgodził się zbadać twoje piersi), kolejnym krokiem jest skierowanie na biopsję: i tu pojawiają się przysłowiowe schody, bo biopsji jest kilka rodzajów. Biopsja aspiracyjna cienkoigłowa (BAC, punkcja) jest metodą pobierania materiału komórkowego poprzez nakłucie guza cienką igłą. Dzięki zmniejszonej łączności która cechuje utkanie tkankowe większości nowotworów, materiał do badania bez trudu aspiruje się (zasysa) do światła igły. Biopsja cienkoigłowa znajduje zastosowanie w ustaleniu rozpoznania zarówno wyczuwalnych jak i niewyczuwalnych guzów. Jej wadą jest możliwość uzyskania błędnej diagnozy, szacuje się, że ok. 20 procent wyników uzyskanych tą drogą jest zatarte. Punkcja jest ogólnodostępna, na jej wyniki czeka się kilka dni. Drugą metodą badania jest Biopsja gruboigłowa (oligobiopsja): jej celem jest uzyskanie materiału tkankowego (histologicznego) z guza. Do badania stosuje się różne typy igieł biopsyjnych o średnicy powyżej 1,2 mm, niektóre z nich wyposażone są w specjalne przyrządy (np. w strzykawkę automatyczną). Jest to zabieg bolesny, dlatego wykonuje się go w znieczuleniu miejscowym, istnieją możliwości komplikacji, w związku z czym pacjentka skierowana na to badanie musi przygotować się na ewentualny dłuższy pobyt w szpitalu. Na wyniki czeka się ok. dwóch tygodni i nie ma od nich odwołania, są one zawsze wiarygodne – stuprocentowa skuteczność przemawia zatem za przeprowadzaniem tego badania.