Należy się zgodzić z autorem gdy twierdzi, że zmiany w tych sprawach będą musiały trochę poczekać, należy też z pewnością zapytać się poważnie o prawdziwe intencje Sławomira Sierakowskiego. Czemu bowiem zaczynać od praw gejów i parytetu, skoro w Polsce nie ma oczywistego w tak wielu państwach europejskich zrównania praw konkubinatów (i to heteroseksualnych!) i małżeństw (choćby prawo do automatycznego dziedziczenia, przy odpowiednio długim pozostawaniu w takim związku!). Czy jest to gra na rzecz skompromitowania idei zmian społeczno-obyczajowych w Polsce? Czy może wspólna (wraz z konserwatystami) próba postawienia premiera Tuska w trudnej sytuacji przed wyborami prezydenckimi czyli de facto gra na reelekcję obecnego lokatora Pałacu Namiestnikowskiego? Tego oczywiście się tak prędko nie dowiemy, ale wydaje mi się niezwykle wątpliwe, aby pod kierownictwem Donalda Tuska, PO zaryzykowało jakieś zmiany w ustawach dotyczących szeroko pojętych spraw obyczajowych przed wyborami prezydenckimi. Dopiero osłabienie bardziej konserwatywnego niż brytyjscy konserwatyści (sic!) Prawa i Sprawiedliwości (a takim momentem mogłoby być odebranie PiS prezydentury) może spowodować, że atmosfera dla postępu obyczajowego w Polsce będzie cieplejsza niż obecnie. Patrząc z takiego punktu widzenia zachowanie Tuska wydaje się więc być jak najbardziej prawidłowe i racjonalne. Artykułu Piotra Zaremby trudno więc właściwie nie potraktować jako kolejnej próby „gry na kaczki”, w tak dobrze nam już znany, a jakże niestety typowy dla „Dziennika” sposób.
Tekst pierwotnie ukazał się na moim blogu podstawowym http://benfranklin.bloog.pl/ i podlega ochronie na zasadach określonych w licencji Creative Commons 2.5 Polska License (CC-BY-NC-ND).