„Ty zapluty inkwizytorze wierzący w dobre duszki.”

„Wiara w Boga jest jak wiara dzieci w krasnoludki.”

„Teologia to taka sama nauka jak wróżbiarstwo.”

„Religia jest objawem ciemnoty.”
Cytaty z forum:

http://www.racjonalista.pl/forum.php
Wulgaryzmy są na porządku dziennym, o chamstwie, o braku jakiejkolwiek tolerancji już nie piszę.
„Skoro Twój Bóg istnieje to dlaczego pozwala na tyle cierpienia?” Pytanie stare jak świat, już Hiob sobie je zadawał. Występuje w każdym dialogu i właściwie zadawane jest już na „dzień dobry” i to przez wszystkich ateistów niezależnie od wykształcenia. Znowu muszę powrócić do tego rzucania grochem o ścianę. Co ciekawe jest to ciekawa kwestia bo jeśli dokładnie się przyjrzymy to jest to niezwykła lekcja wychowawcza dla teisty. Nie dość, że uczymy się niezwykłej (wręcz nadludzkiej!) cierpliwości, spokoju, opanowania, zrównoważenia to po kilku takich rozmowach przeprowadzonych w sposób odpowiedni jesteśmy niezwykle otwarci i zdolni do niezwykłej akceptacji, a to przydaje się w życiu. Nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło. ;)
Chciałbym zaczepić jeszcze o „naukowość” ateizmu. To jest bardzo ciekawa kwestia. Bo jeśli jakimś cudem (zdarzają się takie) skupicie się w rozmowie na samym ateizmie i nie będziecie używać żadnych argumentów związanych z teizmem, i wykażecie wszystkie błędy logiczne oponenta, i w ten sposób udowodnicie mu niesłuszność jego światopoglądu popierając swoje zdanie jakże barwna historią ateizmu, nasz oponent tak czy siak na koniec rozmowy powie:
„Religia jest objawem ciemnoty, a ateizm jest światopoglądem naukowym. Przecież to oczywiste.”
I weź tu się dogadaj…