Philosophical Scepticism z dobrym basem i odgłosami dzwonów, jest w moim odczuciu kolejnym przerywnikiem, który wprowadza w nastrój i służy zaczerpnięciu oddechu, przed finałowymi utworami. The Light Behind Wolfschanze to utwór, w którym za ścieżki wokalne posłużyły fragmenty wypowiedzi radiowych, wywiadów etc. O dziwo, świetnie komponują się one z subtelnym brzmieniem pianina, paranoiczną linią basu oraz hipnotycznym rytmem.
Jednakże prawdziwym mistrzostwem dla mnie jest ostatni utwór, Soul’s Recognition. Dobry, niemal drum’n’bassowy rytm w połączeniu z syntetycznym wokalem sprawia rewelacyjne wręcz wrażenie.

 

Po pierwszym przesłuchaniu byłem wstrząśnięty. I nie wiem, czy to dobrze czy źle, ale z każdym kolejnym jej odsłuchaniem wydawała mi się ona bardziej harmonijna, łagodniejsza. Pewien pazur ciągle pozostaje, ale nie jest on już tak niespodziewany i nieprzyjemny jak za pierwszym razem. Nie chodzi tutaj o osłuchanie i oswojenie się z płytą. Kiedy słucha się po raz kolejny tych utworów, zwraca się większą uwagę na subtelne smaczki, które w premierowym odtworzeniu uciekają uchu w zderzeniu z szokiem agresywnych dźwięków na pierwszym planie.
Strong, Uncompromised, Honest. Te trzy słowa znajdujące się na okładce znakomicie definiują i zdają się służyć jako motto dla całej płyty. Jest mocno, bezkompromisowo i szczerze. A czy ktoś polubi szczerość metalicznych dźwięków i hipnotycznych wokali, to już chyba kwestia gustu. A to zupełnie inny stan rozważań. 

Innych utworów grupy można posłuchać na stronie www.myspace.com/differentstate.