Nie sposób nie wspomnieć także o naszych renomowanych jurorach popularnych programów typu "Gwiazdy tańczą dziś wszędzie". Wśród nich znalazła się nasza samozwańcza królowa kiczu i koloru różowego - Dorota Doda Rabczewska, która śmiała się perliście z każdej wywrotki swoich kolegów i koleżanek po fachu. Wulgarnością pasująca do posła Leppera, ze swoim plugawym językiem, doskonale wczuła się w rolę tak zwanej "małpki w zoo". To przerażające, że uprawiany przez nią styl "gwiazdorstwa" podnieca tak wielu z nas. Lodowo-taneczne programy, które powinny zachęcać otłuszczonych Polaków do uprawiania tych dyscyplin, sprawiają tylko, że nie możemy patrzeć na jurorów, którzy z żadnej strony nie przypominają ekspertów w reprezentowanych przez siebie dziedzinach. Paradoksalny jest także fakt, iż znane polskie stacje telewizyjne nie zwracają uwagi na prawdziwych zawodowców, którzy spokojnie mogliby zasiadać w jury jako cenne źródło fachowej wiedzy. Na ludzi, którzy tak jak choreograf Maciej Zakliczyński potrafią na dobre zarazić pozytywną, taneczną energią. Zakliczyński od kilku lat aktywnie współpracuje z kilkoma teatrami w Polsce a jego choreografie łamią i deformują sztywne schematy taneczne. Choreograf wciąż wierzy, że taniec nie musi być tworzony pod bezwzględne dyktando jury, mody czy określonej techniki, o czym mogliśmy przekonać się w kilku edycjach You Can Dance i Tańca z Gwiazdami. Nic więc dziwnego, że jego praca jest jednocześnie największą pasją, z której czerpie ogromną satysfakcję. Na przykładzie Maćka Zakliczyńskiego warto zauważyć, że bez zbędnego show i błazenady można robić coś naprawdę wartościowego oraz być źródłem tanecznej inspiracji dla wielu ludzi. Patrząc na tych najzdolniejszych i omijających szerokim łukiem marionetkowy teatrzyk pozostaje nam więc wierzyć, że zostaną wypromowani jako prawdziwe autorytety.
Ludzie-podróbki na swój niezdarny sposób mimo wszystko ożywiają najpopularniejsze programy i portale. Czym byłby przecież Pudelek bez Dody albo Magiel Towarzyski bez Cichopek? Nie każdy potrafi do cna wykorzystać dane mu pięć minut a wspomniane "półprodukty" robią lub zrobiły to mistrzowsko. Szkoda tylko, że media wciąż stronią od ludzi, którzy mają coś ciekawego do powiedzenia a my zajadamy się tym, co zostanie nam podane na plastikowej tacy.