Po wstępie następuje kilka rozdziałów stanowiących reklamę nieba i zestaw zaleceń, jak się do niego dostać. W swoich „rozważaniach” na temat nieba autor cytuje KKK oraz innych autorów, z których szczególnie w całej pracy upodobał sobie siostrę Faustynę i jej dzienniki.

Po jednym z cytatów pada zachęta
W niebie Bóg, aniołowie, święci, siostra Faustyna, Jan Paweł II czekają na ciebie. Tam od chwili chrztu masz przygotowane mieszkanie. Rezerwacja jest potwierdzona.

Co do JPII, widuję go codziennie na prawie każdym rogu, więc jego obecność w niebie nie stanowi szczególnej atrakcji, co do siostry Faustyny i innych osób, które nie potrafią odróżnić swoich urojeń od rzeczywistości, można je spotkać nie tylko w niebie, ale również w każdym szpitalu psychiatrycznym. Niestety w związku z potwierdzeniem rezerwacji nie pojawia się żadna informacja o opłatach, ale prawdziwy propagator wiary nie mógłby przecież zapomnieć o kwestiach finansowych, więc temat wraca w rozdziale o czyśćcu.


Obecnie dużo pieniędzy przeznaczamy na grobowce, znicze, wieńce, ale ciągle ich brak na Msze Święte za zmarłych.
Po tym napomnieniu następuje opis nieprzyjemności, których zaznają dusze czyśćcowe – jest tam mowa między innymi o ciałach topiących się jak ołów w wielkim piecu i dzieciach przechodzących od lodu do ognia i z powrotem. Wizje te autor przytacza za św. Magdaleną de Pazzi, która miała zaszczyt odbyć wizytę w czyśćcu, by następnie, już po odpowiednim zmiękczeniu psychiki czytelnika, ponownie zaapelować o wpłaty:
Pomóż zmarłym z twojej rodziny, aby jak najprędzej znaleźli się w niebie. A oni potem, kiedy znajdą się w niebie, odpłacą ci za to stokrotnie. Ofiarujmy za nich Msze Święte. Zyskujmy odpusty za zmarłych.

Cóż - hasło „wpłać a zyskasz stukrotną wartość” kojarzy się z niczym innym, jak piramidami finansowymi, które są już jednak w Polsce zabronione, gdyż zdecydowana większość ich uczestników ponosi stratę. Kościół jednak nie musi przejmować się obowiązującym prawem.
        Jak wiedzą zapewne wszyscy, którzy chodzili na religię, czyściec jest niczym w porównaniu do piekła, któremu poświecone są kolejne rozdziały.