Sam pozostawał nadal wyznawcą boga- słońce. Zwołał w 325 roku w Nicei sobór, który zatwierdził chrześcijaństwo jako religię państwową, a krzyż, symbol Konstantyna, został symbolem tej religii. Zaczęło się masowe nawracanie Rzymian. W roku 322 n.e. egipski mnich Pachomiusz wprowadził krzyż grecki jako symbol swoich chrześcijańskich wiernych. Sobór Trullański w 692 roku postanowił, że oficjalnym symbolem chrześcijaństwa będzie krzyż z popiersiem młodego mężczyzny. Z czasem na krzyżu umieszczono podobiznę zawieszonego ciała Chrystusa. W 330 roku n.e. Konstantyn przeniósł stolice imperium do miasta nazwanego na swoją cześć Konstantynopolem. Powstały w Konstantynopolu Senat, w większości chrześcijański, zaczął walkę z pogańskimi zwyczajami. Rozpoczęła się walka polityczna wykorzystująca religię ( przypomnijmy państwową ) jako swoje narzędzie. Senat rzymski, głównie pogański, kultywował swoje zwyczaje zwalczane przez władze Konstantynopola. W sali obrad senatu rzymskiego znajdowała się figurka bogini Wiktorii, a pod nim stał ołtarz, na którym żarzyły się węgielki. Po wejściu senatorowie posypywali węgielki szczyptą kadzidła, aby obrady przebiegały pomyślnie.
Chrześcijański biskup Mediolanu Ambroży mając poparcie cesarza, nakazał wyrzucić posążek i zakazał stosowania tych praktyk. Decyzja ta wywołała oburzenie senatorów rzymskich jako zamach na świętą tradycję.
Krzyż po soborze Nicejskim ewoluował. Początkowo nie był symbolem śmierci Chrystusa, a jedynie symbolem zwycięstwa, zmartwychwstania. W pierwszych wiekach chrześcijańskich Chrystus musiał zwyciężać. Dla ludzi tamtych czasów kult męki Chrystusa, jego poniżenia był nie do pomyślenia. Nigdy wtedy nie był przedstawiany w koronie cierniowej. Był przedstawiany jako bóg słońce, mając na głowie promienistą koronę lub wieniec triumfalny. Pierwsze wizerunki ukrzyżowanego Jezusa pochodzą z V i VI wieku. Do dnia dzisiejszego nie wiemy jednak, jak wyglądał krzyż stosowany do wykonania tego brutalnego wyroku. Mógł mieć kształt krzyża czteroramiennego, lub w kształcie litery T lub miał kształt belki, na miejscu kaźni podciąganej do wbitej w ziemię pionowej belki. Prawdopodobnie były różne zwyczaje i dlatego również mamy różne formy krzyża, jako symbolu religijnego.
Innym symbolem chrześcijaństwa jest symbol ryby. W Cesarstwie Rzymskim znak ryby był symbolem potrawy. Prawdą jest, że ryba była potrawą jedzoną na przyjęciach żałobnych. Była potrawą biedaków oraz traktowana jako potrawa postna. Wraz z upływem czasu oraz ekspansją kultury grackiej w imperium ( modą na grecką kulturę ) symbol ryby kojarzył się z chrześcijaństwem. Greckie słowo Ichthys ( ryba ) jest akrostychem wyrażenia „ Iesous Christom Theou Huios Soter” ( Jezus Chrystus syn Boga, zbawca ). Jednak ryba nigdy nie funkcjonowała jako samodzielny symbol wyznawców Chrystusa, tak jak krzyż.