• pełniejszy wgląd w daną sytuację z różnych perspektyw (np. w przypadku sytuacji konfliktowej, za którą stoją emocje ograniczające możliwość spojrzenie z różnych perspektyw),

• przyjrzenie się przyczynom i skutkom wyboru danej drogi (np. w przypadku dylematu związanego z wyborem),

• dostęp do swoich zasobów w każdej sytuacji (np. w przypadku braku pewności siebie, stresu w trakcie wystąpień publicznych, nieśmiałości)

• nabycie umiejętności niezbędnych do rozwinięcia pożądanych zachowań (np. koncentracji, spokoju wewnętrznego, które zapobiegają chaosowi w działaniu)

• zwiększenie świadomości i czucia własnego ciała, co jest niezbędne do włączenia całej osoby (łącznie z umysłem) w proces realizacji celów (wiele osób sygnalizuje brak świadomości swojego ciała, nie czują się oni w swojej skórze, stan taki może mieć miejsce w konkretnych sytuacjach, może także być chroniczny)

• harmonizację systemu wartości i przekonań z realizowanymi zadaniami (np. w przypadku wewnętrznego konfliktu własnych przekonań z zadaniem, które mamy wykonać)

• przezwyciężenie własnych barier, ograniczających przekonań (np. lęków, fobii, ograniczających przekonań na swój temat: „nie jestem dość dobry”, „nie dam rady”)

• odnalezienie własnego celu w życiu, własnej tożsamości oraz misji (pomoc w doprowadzeniu do sytuacji, w której klient odkryje kim jest, jaka jest jego rola i długookresowy cel w życiu. Zrozumie swoje miejsce w większym systemie, jakim jest społeczeństwo, co przyczyni się do pełniejszego przeżywania każdego dnia bez porównywania się na każdym kroku, oceniania siebie, uczestniczenia w wyścigu szczurów
Pomoc w procesie coachingu związana jest z wsparciem na różnym, w zależności od przypadku, poziomie neuro-logicznym [3], a następnie pełną integracją wszystkich poziomów, co jest warunkiem trwałej, pożądanej przez klienta zmiany określanej także stanem przepływu [4].
Czasem klienci z różnych przyczyn nie chcą wyjawiać wszystkich szczegółów całej sytuacji i tu warto wspomnieć, iż forma samego procesu coachingowego może być zróżnicowana. Wsparcie dla klientów można prowadzić pracując zarówno na treści jak i na strukturze zagadnienia. W przypadku pracy na treści klient przedstawia coachowi całą sytuację, nad którą chce pracować (np. „chciałbym lepiej panować nad swoimi emocjami w kontaktach z moim partnerem” Na tej podstawie, coach za pomocą rozmowy, narzędzi, technik, ćwiczeń realizuje proces. Innym możliwym podejściem, stosowanym w przypadku, gdy klient nie chce z różnych powodów otwarcie mówić o danej sytuacji jest praca na strukturze, charakteryzująca się tym, iż coach nie zna szczegółów sytuacji, nad która pracuje klient. Jednak podążając za klientem, bacznie go obserwując i prowadząc strukturalnie, jest w stanie również pomóc mu za pomocą wspomnianych ćwiczeń, narzędzi i technik. W takim przypadku coach powinien szczególnie monitorować wszelkie niewerbalne sygnały [5] klienta.