Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny i św. Maternusa w Lubomierzu: - Tu nie ma warunków, żadnych łóżek ani nic. Wiem, że we Lwówku jest ośrodek, tam są kolonie, tam jest wszystko.
W tej dość nieprzychylnej ze strony służby bożej sytuacji zalecamy poznanie prawdy. Nie zapobiegnie to najgorszemu, ale pozwoli łatwiej je znieść. Nazywają to oswajaniem śmierci. Umieranie przez zamarzanie ma trzy etapy. Najgorszy zdaje się pierwszy - wkrótce po tym, jak zwalicie się z nóg. Dostajecie drgawek. Cholernie marzną wam dłonie i stopy. Pojawiają się niemiłe zawroty głowy. Ciepłota organizmu gwałtownie spada. Czujecie przeraźliwy, kłujący ziąb. Czas pozornie przestaje płynąć. Ogarnia was przygnębienie przechodzące w smutek. Zanika motywacja do działania. Pojawia się wrażenie duchowej pustki. Ten chwilowy stan depresji przechodzi w końcu w poczucie swoistego uwolnienia, oderwania od doczesnych trosk. Teraz wasze samozadowolenie rośnie, osiągając stan równowagi mentalnej i pewnego rodzaju szczęścia. Ustaje drżenie ciała. Ręce i nogi zdają się mieć masę ołowiu. Następuje cykl utraty i odzyskiwania świadomości. Przy obniżonej ciepłocie organizmu do 27 stopni, która utrzymuje się przez 45 minut, oddech jest spowolniony, a puls słabnie. Tracicie zupełnie kontakt z rzeczywistością. Serce przestaje bić. Widzicie światłość. Idziecie w jej kierunku. No i w końcu słyszycie wieczystą muzykę... Wszystkie etapy, zwłaszcza pierwszy, najbardziej niekomfortowy, mogą przebiegać szybciej, jeżeli przyjmiecie ilość alkoholu równą półlitrowej butelce denaturatu. Tym sposobem zgodnie z przykazaniami i nie obciążając niczyjego sumienia ani nie narażając nikogo na przeróżne przykrości prawne, przestajecie być ciężarem dla siebie i społeczeństwa, a przede wszystkim dla Kościoła." Źródło: "NIE"

Z mojej strony dodam tylko: Umarł pijak, ale Pan. Jak widać człowiek człowiekowi nierówny, a natura jak zawsze wygrywa.