Natężenie każdej własności posiadanej przez liczną populację obiektów, o ile na natężenie to wpływa wiele nieskorelowanych ze sobą czynników, musi rozłożyć się według pewnej krzywej: zwanej krzywą Gaussa. W ten sposób rozkłada się np. wzrost populacji ludzkiej, na który u każdego osobnika wpływa wiele genów oraz wiele czynników środowiskowych. Ponieważ szansa, że wszystkie takie czynniki zadziałają na daną cechę wzmacniająco lub wszystkie zadziałają na nią osłabiająco, jest mniejsza, niż szansa że część z nich zadziała na nią osłabiająco a część wzmacniająco, jej ekstremalne warianty muszą być rzadsze niż warianty przeciętne. Dlatego ludzi średniego wzrostu jest więcej niż gigantów lub karłów.
Podobnie jest z wagą oraz ze współczynnikiem masy do wzrostu: BMI. Istnieje pewna średnia, typowa i normalna waga osoby danego wzrostu. Im dalej od tej typowości, tym trudniej trafić na egzemplarz reprezentanta takich osób. Im większe grubasy lub chudzielce, tym rzadziej spotykani w porównaniu z przeciętniakami.
W naturalnym środowisku sawanny średnia waga osoby danego wzrostu była tą, która była dla niej idealna, a rzadcy, nietypowi odszczepieńcy od tej średniej z różnych przyczyn zdrowotnych mieli się gorzej. Jednak w obecnym nienaturalnym środowisku miejskiej dżungli przesyt pożywienia, brak ruchu i siedzący tryb życia sprawiają, że średnia waga człowieka danego wzrostu (zwłaszcza Amerykanina) jest dla niego dużo za wysoka. Cała krzywa rozkładu wagi nie uległa jednak odkształcaniu a jedynie została przesunięta ku wyższym wartościom. Jednak z powodu kształtu tej krzywej, każde kolejne przesunięcie jej powoduje coraz poważniejsze konsekwencje dla wartości skrajnych. Przesunięcie jej z miejsca, w którym znajdowała się naturalnie, o 1kg (w prawo) nie powoduje wejścia w zakres nadwagi i w zakres otyłości takiej ilości osób, jaka wejdzie w ten zakres po kolejnym przesunięcie jej z tego ostatnie miejsca o dalszy 1 kg (w prawo).
Dlatego kiedy średnia waga amerykanów utrzymywała się na tradycyjnym poziomie, ilość chudzielców i grubasów, oraz występujących w społeczeństwie chorób wynikających z istnienia takich osób, była niewielka i podobna do siebie. Jednak przesunięcie tej średniej o 5 kilo spowodowało taki przyrost ilość grubasów, który nie był rekompensowany spadkiem ilości chudzielców, co skutkowało pogorszeniem się stanu zdrowia społeczeństwa. Natomiast przesunięcie tej średniej o kolejne 5 kilo skutkowało jeszcze większym przyrostem ilości grubasów w porównaniu ze spadkiem ilości chudzielców, co miało jeszcze bardziej negatywne konsekwencje dla zdrowotności społeczeństwa.