Bardzo często boimy się przyznać, że w ogóle Wewnętrzne Dziecko w nas istnieje!!! Przecież jestem dorosłą, poważną, odpowiedzialną osobą – może niektórzy powiedzą. Boisz się przyznać do istnienia wewnątrz Ciebie istoty smutnej, spłakanej, zastraszonej, zrozpaczonej, wściekłej, a jeżeli nawet zdajesz sobie sprawę z istnienia w Tobie takiej istoty, boisz się ją uwolnić. Może i słusznie, gdyż niekontrolowane zdanie się na żywioł może wywołać raczej katastrofalne skutki, niż doprowadzić do lepszego, szczęśliwego życia.
Nie zmienia to jednak faktu, iż Twoje Wewnętrzne Dziecko może być przerażone i przepełnione bólem albo wściekłością. Świadomie nie chcesz odczuwać jakiegokolwiek z tych uczuć i ze wszystkich sił starasz się je tłumić. A może myślisz, że teraz Twoim zadaniem jak jest bycie dorosłym? Nasze Wewnętrzne Dziecko chce natomiast uzdrowienia, uwolnienia od bólu i dlatego tak naprawdę niszczy Twoje życie domagając się zauważenia. Jeżeli Twoje Wewnętrzne Dziecko dominuje w Twojej psychice, sama nie możesz odpowiednio zająć się własnymi dziećmi, ani nawiązać prawdziwych dorosłych stosunków ze swoimi rodzicami, czy z partnerem.
Pozdrawiam Barbara Łukowiak
Ps. Jest to fragment mojej książki:
„Poznaj samego siebie i zacznij żyć pełnią życia”