Ciekawe, ale Celsjusz (Celsius) w swoim pierwszym termometrze rtęciowym przyjął skalę odwrotną do dzisiejszej - zero ustalił dla temperatury wrzenia wody, zaś 100 stopni dla temperatury krzepnięcia tej cieczy, czyli dość niefrasobliwie. Na szczęście inni naukowcy zaproponowali odwrócenie skali, ponieważ logicznie argumentowali, że im wyższa temperatura, to tym większa energia cieplna. Im niższa temperatura, tym wolniej poruszają się atomy. Atomy gazu w temperaturze pokojowej przemykają z prędkością tysięcy kilometrów na godzinę, a atomy kondensatu Einsteina-Bosego poruszają się tak niemrawo, że nie da się ich ruchu zmierzyć. Zero bezwzględne w skali Kelvina to minus 273,15 stopni w skali Celsjusza, przy czym wartość jednego kelwina i jednego celsjusza (jako jednostek) są jednakowe.

Można by odwołać się do pierwszego termometru - doskonale wpisuje się w siatkę płac naszych naukowców. Związkowcy z uczelni powinni przyjąć ten prototyp za sztandarową ikonę, bowiem doskonale przypomina, że oba wzorce (miernik i płace) są postawione na głowie, czyli odwrócone...