Takich wypadków jest zapewne w Polsce kilkaset rocznie. Czy u progu nowego Tysiąclecia, w państwie demokratycznym i katolickim przystoi takie zachowanie? Zachowanie w stosunku do kogoś z nas, do kogoś, kto nagle zostawił rodzinę i opuścił ten padół? Jest to upokarzające, żenujące i skandaliczne! Takie są przepisy, ale przepisy ustalają obywatele tego kraju. Nie są nam narzucone przez okupanta ani zaborcę. Co na to przepisy UE?

Czym różni się opisany obraz z roku 2001 od dokumentalnych filmów ukazujących żydowskie getta lub blokadę Leningradu, gdzie trupy leżały na ulicach i placach oraz współtowarzyszy niedoli, którzy w końcu nadjeżdżali furmanką lub taczką i zbierali to, co nieco wcześniej naukowcy nazwaliby homo sapiens?

Skoro pytamy obywateli, czy po wypadku można im wyjąć narządy celem ratowania beznadziejnie chorego współplemieńca, to może także zapytajmy - czy uważacie zakończenie swego życia wśród gapiów, w czarnym plastyku i w oczekiwaniu na przepisowy pojazd z załogą walczącą tyle o życie umierającego, co i o dane statystyczne swej firmy, za godne i właściwe we współczesnym świecie? 

Ówczesnego marca wydarzyła się jeszcze jedna tragedia. Dwie dziewczynki zabite w Wejherowie przy przystanku autobusowym (do niedawna miejsce takie było oazą bezpieczeństwa wśród piratów drogowych) przez zbyt brawurowo jadącego młodzieńca. Jechał zbyt szybko i rozmawiał ze swoja dziewczyną. Przez niego dwie małe istotki nigdy nie zaznają uczucia, które przyczyniło się do Ich końca. Tragedia trzech rodzin - wszak i ów chłopak ma złamane życie. Koszmarny widok -  jeszcze ciepłe dwa małe ciałka w plastykowych zimnych całunach.