Nie śmiem podważać opinii biegłego i wyroku sądu, ale większość z nas wie, że skomplikowane zjawiska można odczytywać na „różne sposoby”. Każdy z nas niejednokrotnie odczytywał masę (wagę), temperaturę, ciśnienie, odległość i wie, że odczyt zależy od tzw. sugestii. Rodzinie znakomitej klarnecistki wypada pogratulować wygranej, ale każdy z nas powinien zastanowić się, czy pianiści, trębacze, perkusiści – choćby najgenialniejsi – mogliby w naszych domach sobie grać a nam jednak nie przeszkadzać?
Jeśli można mieć zastrzeżenia do „klarnetowych” wyroków , to czy można mieć do innych? Jeśli ktoś uzna, że obrażamy go w internecie pod innym nazwiskiem (nie naszym) i udaje się do sądu, zeznając, że my i Jan Kowalski to ta sama osoba, zaś sąd nie powołuje biegłego i zaocznie karze nas za obrazę majestatu osoby, której się wydawało, że mamy drugie konto na nazwisko owego Kowalskiego, to cóż możemy pomyśleć o takim sądzie? A jeśli do tego przekazujemy do sądu oświadczenie o posiadaniu wyłącznie jednego konta i wierzymy, że sąd w swej mądrości przecież nie może się pomylić? A jeśli ponadto sąd ma nasze zwolnienie lekarskie na pół roku i nie zawiadamia nas o terminie wyroku, ani o samym wyroku, który zapadł bez naszej wiedzy? I jeśli przez 4 kolejne miesiące nie wiemy o tym, zaś wyrok się uprawomocnia w międzyczasie? A o wyroku z grudnia dowiadujemy się od mecenasa konfabulującego klienta na początku kolejnego procesu w... kwietniu roku następnego? A po kilku tygodniach trzeci sąd grozi nam komornikiem, jeśli nie przeprosimy konfabulanta za teksty przez nas nienapisane oraz za artykuły, których paru mądrych prawników po drodze nie było w stanie przeczytać w sposób logiczny, zaś pierwszy wyrok zapadł po analizie wykonanej przez jednego jedynego sędziego w kilkanaście minut, który mógł mieć lepszy lub gorszy dzień i całkiem błędnie zinterpretował słowo polskie? A jeśli apelacja zostaje odrzucona, bowiem przekroczono wszelkie dopuszczalne terminy (a niby jak miały być dochowane, skoro wierzyliśmy, że sąd da wiarę naszemu oświadczeniu, skoro przecież ani nie odrzucił tego dokumentu, ani nie poinformował o wyroku), zatem uznaliśmy, że sprawa została wygaszona przez pieniacza albo że sąd czeka na zakończenie zwolnienia lekarskiego?
Właśnie podano, że amerykański więzień został zwolniony z pudła, bo jednak nie popełnił morderstwa, za które siedział. Być może jakiś sędzia przeoczył ważny dowód lub go zlekceważył i nikt nie brał pod uwagę oświadczeń owego Amerykanina. Może miał kiepskiego obrońcę, może przysięgłym zbytnio się nie spodobał? Dobrze, że nie dostał kary śmierci. Teraz podatnicy zrzucą się na 8 milionów dolarów za niemal ćwierć wieku spędzonym w zaryglowanym lokum. Temida, amerykańska i polska, mają sporo czasu na uniknięcie kompromitacji, ale im szybciej, tym jednak lepiej…