Wśród zaburzeń snu najczęściej przytrafia się nam bezsenność. Objawia się nie tylko kłopotami z zasypianiem, ale także snem przerywanym lub budzeniem się przed świtem. Ofiarami tej choroby jest 40 proc. Polaków. Tylko jedna trzecia z nich radzi się w tej sprawie lekarza. Z bezsennością częściej borykają się kobiety (66 proc.) niż mężczyźni (34 proc.). Czasami jej przyczyny tkwią w kłopotach zdrowotnych (np. nadczynności tarczycy, reumatyzmie, cukrzycy), jednak blisko trzy czwarte przypadków spowodowanych jest czynnikami emocjonalno-psychicznymi. Bezsenność trzeba leczyć. Czasem pomagają leki nasenne, ale by się nie uzależnić, nie powinno się ich brać dłużej niż 4-6 tygodni. Czasem leki przepisane przez lekarza to środki uspokajające. Jednak nie przywracają one naturalnego snu, lecz jedynie na tyle wyciszają, byśmy mogli pogrążyć się w niepamięci. Rano możemy obudzić się zmęczeni i rozdrażnieni. W leczeniu pomocna bywa psychoterapia, zmiana zachowań związanych z zasypianiem, a najlepiej łączenie różnych metod działania.
Jednym z poważniejszych problemów ze snem jest bezdech. Może on, ale nie musi, towarzyszyć chrapaniu, które jest uciążliwe, ale dopóki oddechy są równomierne, nie ma zagrożenia. Pojawia się zaś, gdy śpiący na chwilę przestaje oddychać. Po jakimś czasie z jego gardła zaczyna się wydobywać gulgotanie, a potem gwałtownie łapie powietrze i na chwilę się wybudza. Przerwy w oddychaniu mogą się zdarzać wielokrotnie w ciągu nocy. Spłycają sen i powodują senność w ciągu dnia, bóle głowy, zaburzenia koncentracji. Niedotlenienie spowodowane bezdechem jest przyczyną zaniku komórek mózgowych, a także zwiększa ryzyko rozwoju chorób serca, nadciśnienia, cukrzycy typu II. Koniecznie trzeba go leczyć. Stosuje się zabiegi laryngologiczne, redukcję nadwagi, a także podawanie powietrza ze specjalnego aparatu.
Na dobry sen pracujesz od momentu porannego przebudzenia. By dobrze spać, musisz przestrzegać pewnych zasad. Organizm lubi harmonię i stały rozkład zajęć. Wstawaj o tej samej porze, jadaj regularnie. Uprawiaj sporty, spaceruj. Pamiętaj jednak, by wysiłek zakończyć minimum 3 godziny przed snem. Po południu i wieczorem nie pij kawy, coli ani innych napojów z kofeiną. Jeśli czujesz ssący głód - zjedz coś niewielkiego (sucharka, jajko na twardo, jogurt), bo pusty żołądek nie da ci zasnąć. Przed udaniem się na spoczynek postaraj się wyciszyć. Jeśli w dzień miałaś jakieś emocjonujące przeżycia - opowiedz o tym partnerowi lub zadzwoń do przyjaciółki. Przed pójściem spać weź ciepłą kąpiel, posłuchaj spokojnej muzyki, poczytaj pogodną książkę. Możesz wypić ziołową herbatkę uspokajającą (np. z melisy) lub sięgnąć po ziołowe preparaty uspokajające, np. melisanę. Idź spać, gdy czujesz się senna. Jeśli kładziesz się, a sen nie nadchodzi, zajmij się czymś mało porywającym, pooglądaj telewizję. Zadbaj, by sypialnia była cicha. Może w zasypianiu przeszkadza ci hałas zza okna, niewygodne łóżko, materac, poduszka? Może ze snu wybija cię chrapanie męża (wypróbujcie dostępne w aptece krople lub płyny przeciwko chrapaniu). Łóżko uczyń oazą snu - nie jedz w nim, nie pracuj.

Nie zawsze jesteśmy świadomi tego, że cierpimy na bezsenność. By się przekonać, czy ten problem cię dotyczy, odpowiedz na poniższe pytania: