Młodzież zbierająca na piwo lub amfę zwykle gdzieś w okolicach rynku danego miasta, albo kolega z podstawówki, który chce „gryza” z naszej kanapki, zmuszają nas do zachowania zwanego sępieniem (choć sępieniem nazywa się niekiedy również zachowania żebracze). Sęp (łac. Gyps fulvus) to oczywiście duży ptak padlinożerny z rodziny jastrzębiowatych.

Przykłady można mnożyć. Kobietę się przelatuje (faceta zresztą też - czasem się zdarza), człowiek wywija orła, a z nosa wychodzą gile (łac. Pyrrhula pyrrhula - mały ptak z rodziny łuszczaków). Zakochani gruchają jak gołąbki, mąż nawala się jak szpak (łac. Sturnus vulgaris - mały ptak z rodziny szpakowatych), kobiety mają szyję łabędzia (łac. Cygnus - rodzaj ptaków pływających z rzędu blaszkodziobych, rodziny kaczkowatych, podrodziny gęsiowatych), szef przylatuje i opierdziela, a kto rządzi dziś Polską – też wiadomo.

Mam to niebywałe szczęście, iż to, od jakiego ptaka pochodzę, mogę stwierdzić po swoim nazwisku. Co prawda w dawnych czasach ktoś się pomylił i zrobił w nim literówkę, dziś natomiast co druga osoba się myli i też robi literówkę (w drugą stronę) myśląc, że pisze prawidłowo. Wskutek tego połowa e-maili, jakie miały do mnie dotrzeć, wraca do nadawcy lub gubi się w wirtualnej przestrzeni. A można było zostać przy gołębiach pocztowych…