Telepraca jest wygodna dla osób, które z różnych przyczyn muszą pozostawać w domu, między innymi dla niepełnosprawnych. Umożliwia organizację pracy w zadaniowym, przerywanym lub równoważnym czasie pracy. Utrudnieniem dla jej rozpowszechniania jest słaby dostęp do sieci teleinformatycznych na wsiach i w małych miejscowościach, a więc właśnie tam, gdzie bezrobocie jest szczególnie wysokie.
Od 1 stycznia 2007 r. obowiązują zaostrzone przepisy dotyczące samozatrudnienia. Zdarza się bowiem, że pracodawca zmusza podwładnego do zakładania działalności gospodarczej po to, by uniknąć obowiązków, jakie nakłada nań Kodeks pracy. (Samozatrudniony podlega przepisom Kodeksu cywilnego).
W ramach samozatrudnienia drobny przedsiębiorca świadczy usługi na rzecz innego przedsiębiorcy (np. swego potencjalnego pracodawcy). Warunki świadczenia usług nie mogą jednak pokrywać się z warunkami właściwymi dla stosunku pracy. Fiskus uzna umowę za stosunek pracy, jeśli:
• odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat czynności oraz ich wykonywanie (z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych), ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

• czynności są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego;

• wykonujący je nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Jeśli zostaną spełnione te trzy warunki, obie strony dotkną konsekwencje finansowe (za: „Samozatrudnienie”, Money.pl).
Stosownie do zróżnicowania form zatrudnienia stosowane są rozmaite warianty umowy. Może to być umowa o pracę na czas określony, umowa na zastępstwo i umowa w niepełnym wymiarze pracy lub umowa cywilno-prawna: umowa o dzieło, umowa-zlecenie i kontrakt menedżerski. Możliwa jest także umowa o pracę nakładczą, umowa aktywizacyjna, o współpracy z agencją pracy tymczasowej, umowa o współpracy z podmiotem prowadzącym samodzielną działalność gospodarczą i inne. Zatrudnianie pracowników na podstawie którejś z tych umów ma istotne konsekwencje prawne i ekonomiczne dla obu stron.
Polowanie na fachowców, czyli zalety
Zarówno pracodawca, jak zatrudniony odczuje korzyści, płynące z EFZ. Dla pracodawcy ważne są przede wszystkim niższe koszty pracy, bo nie ma takich zobowiązań socjalnych, jakie nakłada na niego wobec pracownika etatowego Kodeks pracy. Ma też szersze pole manewru jeśli chodzi o budowanie zespołu: może kompletować drużynę fachowców pod kątem konkretnego przedsięwzięcia, nie mając potrzeby zatrudniania dodatkowych osób na stałe. Może też dowolnie wzmacniać stały zespół, wyszukując („pożyczając”) drogich ekspertów, na co dzień zatrudnionych gdzie indziej. Taki dobór współpracowników pozwala maksymalnie skoncentrować się na działalności wynikającej z profilu, z misji firmy.