Paradoks medialny

Niezależnie jednak od tego, jaka była rzeczywista przyczyna czwartkowej fali zatrzymań, ich dokonanie powoduje jeszcze większy zamęt w i tak mocno już skomplikowanym dochodzeniu. Słyszeliśmy już do tej pory wiele najróżniejszych wersji zdarzeń, dotyczących przecieku, który spowodował fiasko akcji CBA. Inaczej widzieli i zapamiętali wszystko Kaczmarek, Andrzej Lepper, a jeszcze inaczej – Zbigniew Ziobro i premier Kaczyński. Sprzeczne są także zeznania głównodowodzących służb specjalnych.

W sytuacji, gdy społeczeństwo i media nie wiedzą, komu wierzyć, a komu nie, dochodzi najczęściej do próby osłabienia wiarygodności przeciwnika. Tak też było i w tym przypadku. Zbigniew Ziobro i Jarosław Kaczyński od niemal miesiąca do znudzenia powtarzają, iż słowa Kaczmarka to bajki wyssane z palca i nie należy zawracać sobie nimi głowy. Aby dodatkowo skompromitować swojego byłego współpracownika, kierownictwo PiS wyciągnęło na niego kwity i ogłosiło publicznie, iż był członkiem PZPR.

Należałoby po tych ruchach sądzić, że po wykazaniu, iż Janusz Kaczmarek rzekomo jest osobą, której trudno ufać, premier i minister sprawiedliwości machną ręką na jego rewelacje i przejdą nad nimi do porządku dziennego. Jak zatem wytłumaczyć fakt, iż Ludwik Dorn jeszcze przed tygodniem robił wszystko, aby utrudnić byłemu szefowi MSWiA składanie zeznań? Jak wyjaśnić aresztowanie Kaczmarka i chęć opóźnienia działań speckomisji, skoro wszystkie złożone w niej zeznania to rzekomo kłamstwa niemające nic wspólnego z rzeczywistością?

Cios w plecy

Niewykluczone zatem, że rzeczywiste motywy działań prokuratury oraz propaganda PiS-u właśnie zostały zdemaskowane. A ściślej rzecz ujmując – Ziobro i Kaczyński sami się zdemaskowali, widząc, iż Janusz Kaczmarek staje się osobą coraz bardziej niebezpieczną.

Do tej pory wmawiano nam wszystkim, że zeznania Kaczmarka są bezpodstawne i niezgodne z prawdą. Logika nakazuje myśleć, że jeśli tak było w istocie, premier i reszta ekipy rządzącej powinni ze spokojem pozwolić na dokończenie przesłuchiwań – ba, wręcz zachęcić byłego szefa MSWiA do kontynuacji, by później wykazać, iż jego zeznania nie mają związku z rzeczywistością. Przecież najlepszym sposobem na kłamstwa jest wykazanie ich fałszywości.

Skoro jednak żadne dowody nie zostały rzucone na stół, a zamiast tego próbuje się Kaczmarka zdyskredytować, odciąć od mediów i zakneblować mu usta, to nakazuje spojrzeć na całą sprawę z zupełnie innej perspektywy. I pozwala przypuszczać, że może w istocie coś jest na rzeczy. Że Kaczmarek to wcale nie dwulicowy kłamca, jak usiłują go przedstawić premier do spółki z Ziobrą, tylko człowiek, który został wciągnięty w przerażające mechanizmy PiS-owskiej władzy i poznał je od środka.