Niezwykłej wagi jest też informacja, że "nasz Michaś" jest człowiekiem niebywale zasłużonym dla licznych republik, co wyraża się taką liczbą orderów, krzyży i medali, że za parę lat będzie na paradach śmiało konkurował z emerytowanymi marszałkami byłego ZSSR.


 


Porażające jednak wrażenie zrobiła na mnie otaczająca naszego kandydata plejada słynnych jak świat długi i szeroki znakomitości z kręgów polityki i kultury, a wszyscy oni wręcz rozpływają się w zachwycie nad "naszym Michasiem". Ach jakie to słodkie.


 


U szczytu stołu, pardon, ulotki mamy więc świadczącego o niezwykłym oddaniu kandydata, znanego wszem i wszędzie bliźniaczego brata naszego prezydenta, obok świetny satyryk zapewnia o niezwykłej inteligencji, a poniżej eurosceptyk i autor powieści sensacyjno- szpiegowskich twierdzi uparcie, że Kamiński jest odpowiednią osobą do zadań w Brukseli.


 


Nieodparcie silne wsparcie napływa też z londyńskiego gabinetu cieni, broniącego się rozpaczliwie przed upadkiem gruzińskiego parlamentu, byłych premierów Łotwy i Czech, oraz wsławionej występami w obficie upudrowanych spotach byłej minister pracy.


 


I to już było jak dla mnie nieco za wiele. O mojej decyzji zdecydowało jednak zacytowane zdanie pewnego byłego ambasadora, stwierdzające autorytatywnie, że "mistrz politycznych zawiłości" - Michał Tomasz Kamiński jest świetny w zdobywaniu sympatii. Mojej jednakże, mimo ogromnego z mej strony poświęcenia, jakoś nie zdobył.


 


Z wielkim więc żalem i przykrością zmuszony będę zawieść przemiłą damę z Podwala i mimo szczerych chęci na "naszego Michasia" nie zagłosuję, a najdrobniejszym z wielu powodem jest to, że nie mam zaufania do ludzi, których medialny wizerunek, tak diametralnie odbiega od tego codziennego i rzeczywistego.